Lichte paniek bij B. “Jullie gaan echt niet veel kapotmaken hoor!” Het inmiddels lege studentenhuis waar ze woonde gaat hoogstwaarschijnlijk tegen de vlakte en samen met haar ex-huisgenoten werd er zaterdag nog één keer een feestje gegeven. Pimps and Ho’s was het thema.
Goed aangeschoten rollen R, P en ik de kroeg uit en we gaan richting het feest. Gouden nep-ketting om de hals. Haren glad achterover. Geil overhemdje aan en we zijn er klaar voor.
De zus van B. leidt ons naar binnen zonder te betalen en als onze ogen aan het duister gewend zijn ontwaren we jongens met bontjassen en gleufhoeden en meisjes met iets te korte rokjes. De muziek staat hard en het bier is koud dankzij drie enorme koelkasten. We verbazen ons over de bierkeuze. Wie schenkt er nou Heineken op een studentenfeest?
Studentenhuizen ruiken ook altijd hetzelfde: Verschaald bier, feromonen en vochtige ruimtes. Oude tijden herleven in gedachten. Hoeveel mensen zouden in dit huis geneukt, gevochten en gestudeerd hebben. Straks is alles weg.
Door de muziek van de DJ hoort niemand dat ik zacht de afzuigkap toucheer die met donderend lawaai naar beneden komt zetten. P. en ik gaan ook even boven kijken en slechts twee van de drie schroeven van de trapleuning blijken hufterproof te zijn.
P. trekt ‘per ongeluk’ aan een lampenkap en plots spat een vonk de kamer rond en is het donker. Hoog tijd om de kamers die op een andere electriciteitsgroep aangesloten zijn eens te bekijken. B. komt binnenlopen en ik mag een heel klein raampje in een deur van haar voormalige kamer voor mijn rekening nemen. Ik heb nog nooit met een blote vuist een ruit ingeslagen, maar de dronkenschap weigert mij te beletten deze zinloze daad te begaan. Ik zeg nog dat dit waarschijnlijk bloeden wordt en dat klopt. Eén korte stoot en het raampje begeeft het. De huid op mijn hand ook en een druppeltje bloed loopt over de rug van mijn hand.
’t Is mooi geweest. Gauw naar beneden en in een rustige kamer achter raken we aan de praat met wat meisjes van het bouwjaar 1982. Dat is wel wat erg jong, en ver komt het gesprek ook niet. Hysterisch staat een van de ex-bewoners voor onze neus. Boven blijken niet alleen wat ruiten en een trapleuning gesneuveld te zijn, ook de twee wasbakken die net nog aan de muur bevestigd waren liggen in negen delen over de vloer. Een wonder dat het leidingwerk het gehouden heeft want de kranen blijven droog.
De politie staat aan de deur en boze agenten vragen waarom er glas op straat ligt. Niemand weet ergens wat van en na dit daadkrachtige optreden vertrekken ze weer.
We drinken er één op de politie en dan is het de hoogste tijd om op ’t fietsje naar huis te gaan. Ik hoop dat ik niet in het kanaal beland en wonderwel kom ik droog thuis.
Ik eet, nee vreet, een zak pindaknabbels leeg tegen de aan zekerheid grenzende waarschijnlijk komende kater.
O, wat ben ik blij dat dit soort feestjes geen wekelijke kost meer zijn.
UPDATE: Zo stond ie op Hyves, maar B. was not amused getuige de volgende sms:
“Hey chiel wil je aub je stukje van hyves afhalen. 1 omdat het nu lijkt of ik toestemming heb gegeven 2 omdat jullie alsnog moeten betalen omdat het helemaal niet mijn bedoeling om jullie niet te laten betalen. 3 omdat je denigrerend overkomt. verder vind ik het echt belachelijk dat je die dingen kapot hebt gemaakt. het was duidelijk dat dit GEEN SLOOPFEEST was! ik vind het respectloos ten opzichte van mij!!! ik had dit niet verwacht! gr. b”
En dus heb ik een antwoord gestuurd:
Hoi B, Ik snap dat je geschrokken ben van de enorme chaos in je voormalige woning. Ik neem met uitzondering van 2 schroeven in een trapleuning, één ruitje waar je bijstond (en niet bepaald hebt tegengestribbeld) en een wankele afzuigkap geen enkele verantwoordelijkheid voor de schade die toegebracht is aan je voormalige stulpje. Ook ik was geschrokken van de troep en die wasbakken boven. Er zijn daar duidelijk grenzen overtreden.
Als ik naar mijzelf kijk vind ik het misschien niet netjes, maar zeker niet disrespectvol of denigrerend naar jou toe. Er was nergens een persoonlijke aanval jegens jou. En ik heb met uitzondering van het kliene ruitje niets kapotgemaakt dat niet met een schroevendraaier te repareren was.
Bovendien ging het hier om een pand dat toch gesloopt/gestript gaat worden.
Toch blijf ik wel van mening dat er door sommigen duidelijk veel te ver gegaan is.
Ik heb daarom, met pijn in mijn hart, gehoor gegeven aan je wens om de blog van Hyves af te halen.
Met vriendelijke groetjes,
Chiel
Voor grotere schrijvers is het een eer als er ruzie komt van vervelende dingen of scherpe stukjes tekst. Dat de ondertitel van dit blog al zo snel bewaarheid zou worden had ik niet verwacht.
