Nieuw beest in huis

Tsja, nu onze logeerhonden Bart en Boomer zijn gaan hemelen is er in huize ‘Chielennoor’ een vacature voor een beest. En laat het toeval nu willen dat Charlotte (nichtje van Noortje) erg uitgekeken is op haar gezellige dikke kater Cees. Ze moest alleen haar man, Andy, nog even overtuigen van de noodzaak, maar dat was na het zien van de smekende ogen van Noortje (Ach toe, mogen wij hem hebben? ) geen enkel probleem.
En ook ik smolt toen die dikke vogelverslinder op mijn schoot sprong. Mijn gefingeerde allergie verdween als sneeuw voor de zon en een afspraak om hem op te halen was snel gemaakt.
En dus zaten wij donderdag met een zielig mauwende kat in de auto op weg naar Tilburg. Daar bleek hij meteen al zijn eigenzinnige karaktertje te bevestigen door de hele katten-transportbak onder te zeiken en wie mocht dat weer schoonmaken? Juist.
En dus zitten we nu met een gezellige ‘Jeweetwelkater’ die ’s morgens voor je voeten loopt. Die ’s middags op je schoot in je kruis zit te pompen met die pootjes van ‘m en die ’s avonds treurig miauwend naar buiten kijkt. Niet begrijpend dat ’t voor ons allemaal beter is als hij een weekje binnenblijft voordat hij de volière van de buren leeg mag roven.